Beste Gwendolyn Rutten

Beste Gwendolyn Rutten

Beste Gwendolyn Rutten

U heeft een boek geschreven en daar is al veel inkt over gevloeid. Vooral omdat u de westerse manier van leven superieur vindt. U heeft terecht veel wederwoord gekregen. Hier ga ik het dan ook niet over hebben.

U heeft het ook gehad over de vakbonden in De Tijd na uw superieur zijn-saga. En dan vooral in negatieve zin. De vakbonden zijn conservatief en ouderwets. Ze zorgen voor achteruitgang. Ze doen er alles aan om het status quo te verdedigen.

Als jonge syndicalist doen dergelijke uitspraken mijn bloed koken. De manier van leven voor de vele werknemers in onze maatschappij heb ik niet te danken aan de liberale partij. Integendeel, als de liberalen konden, hadden ze nog meer stokken in de wielen van de werknemers gestoken.

Afschaffen kinderarbeid, algemeen stemrecht, vakantie, sociale zekerheid, pensioenen of welzijn van werknemers op de vloer: het zijn allemaal zaken waarbij de vakbonden het voortouw hebben genomen en de strijd zijn aangegaan. Voor deze zaken die we vandaag als normaal beschouwen, zijn er in het verleden doden gevallen zoals de zes arbeiders die door de politie zijn doodgeschoten tijdens een staking van 1902 in Leuven.

Je organiseren bij een erkende vakbond betekent dat je geïnformeerd en gevormd naar het sociaal overleg gaat.

U vindt het achterhaald dat enkel mensen die bij een erkende vakbond lid zijn, opkomen bij sociale verkiezingen. Mensen moeten zich onafhankelijk kandidaat kunnen stellen. Ik begrijp uw standpunt. Voor iemand die vooral de werkgevers vertegenwoordigt, zijn sterke vakbondsgroepen natuurlijk een doorn in het oog.

Voor werkgevers zou het leven inderdaad gemakkelijker zijn als er onafhankelijke werknemers bij het sociaal overleg zitten in plaats van maximaal de 3 vakbondsgroepen. Het grote voordeel van de erkende vakbonden is dat ze buiten het organiseren van werknemers hun leden ook kunnen informeren en vormen. Door deze vormingen kunnen werknemers beter hun rechten verdedigen. Door mensen onafhankelijk te laten opkomen zou dit allemaal wegvallen en staan werknemers minder sterk in het sociaal overleg.

U verwijt dat er drempels zijn bij sociale verkiezingen. Maar hoe zit met de gewone verkiezingen? Daar kan je als individu pas opkomen als je genoeg handtekeningen hebt verzameld. Indien je toch mag opkomen, is er een kiesdrempel. Ook niet bepaald democratisch. Uw partij en de andere traditionele partijen doen er alles aan om de macht te behouden. Mevrouw Rutten, gelieve eerst voor uw eigen deur te vegen.

Vakbonden hebben de solidariteit tussen werkenden en niet-werkenden uitgevonden.

Vervolgens had u in De Tijd het over de werkloosheidsuitkeringen die deels door de vakbonden worden uitgekeerd. Dit vindt u niet kunnen. Nochtans, vakbonden hebben de solidariteit tussen werknemers uitgevonden. Aanvankelijk was de werkloosheidssteun een systeem dat enkel door de vakbonden werd geregeld. Werkende leden legden een centje opzij voor werkloze leden. Het was de eerste sociale verzekering tegen de almacht van de fabriekspatroon, die je naar believen kon aannemen en ontslaan.

Vandaag is het systeem veel omvangrijker en regelen we de werkloosheidssteun via de sociale zekerheid. Vakbondsleden krijgen hun uitkering via de vakbond en niet-gesyndiceerde leden via de hulpkas voor werkloosheidsuitkeringen. U bent daar geen voorstander van. Maar laten we eerlijk zijn: tot op heden keren de vakbonden goedkoper én met een betere service de uitkeringen uit.  U schiet op de vakbonden terwijl u uw verantwoordelijkheid ontloopt.

De combinatie werk en gezin is voor veel jonge gezinnen moeilijk te organiseren.

Tenslotte had u het ook over onze huidige werkvormen. Volgens u zijn die niet meer van deze tijd. Ik deel deze mening, maar ik stel toch andere oplossingen voor. Een 30-urenwerkweek met behoud van loon is zo een oplossing. Door automatisering en digitalisering zullen er steeds minder jobs zijn. Waarom moeten de mensen met een job dan langer werken?  Waarom herverdelen we de beschikbare arbeid niet?

De combinatie werk en gezin is voor veel jonge gezinnen vandaag moeilijk te organiseren. Jonge ouders werken fulltime om alles te kunnen betalen. We kunnen niet rekenen op de eigen ouders want die zijn zelf nog aan het werk. Meer vrije tijd zou zeker welkom zijn. U zal waarschijnlijk zeggen dat niet haalbaar is, maar dat zeiden de liberalen over de 38-urenwerkweek ook.

Als jonge syndicalist ben ik ervan overtuigd dat vakbonden nog altijd nodig zijn. Onze rechten worden aangevallen. Langer en harder werken, flexibiliteit op maat van de werkgevers, duurder leven,  meer taksen, dat is de toekomst  die de werknemers krijgen van u en uw partij. Onnodig om dus te zeggen dat ik weinig goesting in de toekomst heb als dit liedje zo verder gaat.  Maar geen paniek, ik zal op de barricades blijven staan om de werknemersrechten te verdedigen. Met plezier ga ik mijn steentje bijdragen voor een sterke vakbond.

Met vriendelijke groeten

Kristof Bosmans

P.S. : ik ga uw boek niet kopen. Ik moet nog geld overhouden om een Turteltaks te betalen.