De regering besliste om de pensioenleeftijd op te trekken naar 67 jaar. Zijn ze zich eigenlijk bewust van hoe het er in de realiteit aan toe gaat? Wordt het niet tijd dat de heren en dames politici eens op de werkvloer komen? Een zwaar beroep tot mijn 67, ik ben toch niet gek!
34, en al 3 jaar geveld door problemen met spieren en gewrichten. Dat is de tol die ik betaal voor 11 jaar werken in een gekoelde ruimte. Wanneer ik afstudeerde in 2002 en mijn diploma houtbewerking ontving, begon mijn zoektocht naar werk. Bij het solliciteren bleek dat ik te weinig ervaring had en dat de concurrentie met goedkope meubelzaken mijn profiel ongewild maakte. Op hoop van zege solliciteerde ik voor een job in de industrie, buiten m’n vakgebied.
Uitgebeende varkens en tennisellebogen
Ik kon beginnen als verpakker in een industriële beenhouwerij. Ik was blij om eindelijk een job te hebben, ook al was dit in de kou. Door mijn inzet kreeg ik de kans om door te groeien binnen het bedrijf. Mijn collega’s leerden me varkens uitbenen. 2 jaar later kon ik die kennis doorgeven aan leerlingen uit het volwassenonderwijs en ik eindigde als verantwoordelijke voor de werkplaats. Maar de werkplek eiste z’n tol. Ik kreeg meer klachten aan de rug, had last van tennisellebogen en uiteindelijk was een chronische fascia plantaris, ontsteking van de aanhechting van de spieren aan de voet, de doodsteek. Na 11 jaar trouwe dienst en vol overgave werken, viel ik uit.
3 jaar later ben ik nog steeds in ziekte ‘verlof’. In samenspraak met mijn mutualiteit kreeg ik de kans om te gaan studeren. Sociaal werk aan de Odisee en Erasmus hogeschool Brussel. In deze opleiding zit een stuk arbeidsrecht. Daar kwam ik te weten dat er zo iets bestaat als een beroepsziekte. Wat mij opvalt is dat heel wat spier en gewrichtsproblemen helemaal niet in deze lijst voorkomen. Toeval of niet, dat zijn problemen die vooral voorkomen bij arbeiders. Is het stout om te stellen dat deze lijst is opgesteld door verzekeraars in samenspraak met de werkgevers zonder de betrokken werknemers te bevragen en daardoor eigenlijk incompleet en ontoereikend is?
Vijf uur werken per dag?
Mijn problemen staan niet op deze lijst, hoewel elke arts die ik raadpleegde bevestigt dat de hoofdoorzaken van mijn spier- en gewrichtsaandoening het repetitieve werk en de lage temperatuur op de werkvloer zijn. Het zijn vooral de lange dagen die mij daar de das hebben omgedaan. In De Morgen stond het relaas van het bedrijf Tower Paddle Boards, waar ze werkdagen van 5 uur hebben. Arbeidsduurvermindering kan een oplossing zijn om zware beroepen werkbaar te houden, zeker wanneer we dit tot 67 moeten volhouden. Een heroriëntatie zoals ik die nu doe zou niet voor ieder van m’n collega’s makkelijk of zelfs haalbaar zijn.
Met andere woorden, als de politiek wil dat iedereen langer werkt, moeten we er voor zorgen dat er jobs zijn en dat iedereen ze kan volhouden. Volgens mij is een 5 uren werkdag daar een mogelijke oplossing voor. Dit kan er voor zorgen dat de mensen beter recupereren, de kans krijgen om naast geld te verdienen bijvoorbeeld ook nog te studeren om eventueel te heroriënteren, dat jonge gezinnen ten volle kunnen genieten van elkaar en last but not least, dat we het uithouden tot ons pensioen.