Een nieuw jaar betekent goede voornemens. Meer sporten, meer tijd maken voor het gezin, minder drinken, stoppen met roken, … Als vakbondsmilitant heb ik ook vakbondsvoornemens.
Ik wil kritisch blijven. Ik probeer zaken en problemen te benoemen en te verklaren, maar ik blijf ten allen tijden zo kritisch mogelijk. Ik neem zaken niet vanzelfsprekend en toets mijn voorstellen af met de realiteit.
Zweedse arbeidsweek
Zo blijf ik (in tegenstelling tot vele media) optimistisch over het Zweeds experiment. Dit experiment bleek financieel niet haalbaar en hebben ze daarom stop gezet. Ik ben me bewust van de financiële impact van dit voorstel, maar weet dat ook dat het over een uitdagende maatschappelijke keuze gaat. Dit experiment was voor mij belangrijk omdat het aantoonde dat minder werken (6 uur per dag) een rechtstreekse en positieve invloed had op het ziekteverzuim, de gemoedstoestand van de werknemer en van de klanten. De mantra ‘langer werken’ in het achterhoofd, lijkt dit mij nog steeds een goed idee om de balans tussen werk en privé gedurende heel de loopbaan te verzekeren.
Zoeken naar oplossingen
Ook in het nieuwe jaar zal ik als vakbondsmilitant op zoek moeten naar oplossingen. Ik speur naar raakvlakken tussen directie en werknemer en probeer standpunten met elkaar te verzoenen. Dit is vaak een heel precair evenwicht dat inspanningen van beide zijden vraagt. Het is een oefening die elke keer opnieuw gedaan moet worden, iets waar we na jaren van sociale akkoorden goed in zijn geworden.
Ik weiger dan me dit jaar te laten misleiden door het dogma dat er maar één enkele oplossing is, één keuze. TINA, There is no alternative. Of het nu een indexsprong, een meerwaardebelasting, het verlagen van de vennootschapsbelasting of het besparen in de sociale zekerheid is – ik weiger toe te geven dat er geen alternatieven zijn. Ik geloof in TAMARA, There are many alternatives ready and available.
2017 zal een sociaal bewogen jaar worden. Onze sociale zekerheid staat onder druk en de positieve economische vooruitzichten zullen onze regeringen enkel maar versterken in hun keuze voor neoliberale éénheidsworst, zonder oor voor alternatieven. Toch ben ik er van overtuigd (en dit is geen nieuw voornemen) dat een gezonde samenleving meer is dan economische groei, net zoals het Zweedse experiment meer is dan financiële impact. Het is een maatschappelijke keuze.